|
Van Grembergen en Anciaux? Nooit gezien
Lars Kwakkenbos in De Standaard, Monday 10th January 2005, Belgium. | |
NA zes jaar neemt Danny Devos afscheid als verantwoordeliike voor het NICC-adviesbureau. Gert Nuyts neemt de taak over, die niet langer een halftijdse maar een voltijdse job zal zijn. Gert Nuyts heeft een opleiding beeldende kunst en filosofie achter de rug en was de afgelopen jaren beleidsmedewerker van Patsy Sörensen in het Europees Parlement. Danny Devos blijft lid van het NICC. Sinds hij op 1 februari 1998 als vrijwilliger begon te werken voor het NICC, heeft Devos de organisatie op de kaart gezet als gesprekspartner voor de belangen van kunstenaars. Zelf noemt hij de rol van het NICC een van de belangrijkste fenomenen in het Vlaamse cultuurbeleid van de afgelopen jaren. „Voor het eerst hebben kunstenaars zich georganiseerd en bewezen dat ze ook interessante en relevante ideëen hebben over cultuurbeleid en -politiek en over het maken van tentoonstellingen." Collega's in de kunstensector noemen hem een sterke dossierkenner. Toch namen beleidsmakers zijn organisatie niet altijd even serieus. De contacten met het ministerie van Sociale Zaken waren goed, met cultuurministers waren de relaties stroever. „Frank Vandenbroucke kon zeggen: 'die mensen hebben een probleem, en daar moeten we het met die mensen over hebben" vertelt. Devos. „Dat gevoel heb ik op het vlak van het Vlaamse cultuurbeleid nooit gehad. Paul Van Grembergen en Bert Anciaux heb ik nooit gezien. Hun kabinetsmedewerkers wel. Ze ontvingen ons steevast met lange tanden." Devos ziet dan ook vooral in het sociale beleid een positieve evolutie. Een kunstenaarsstatuut z0als dat er op 1 Juli 2003 kwam, vindt hij nog altijd het instrument voor een kunstenaar om op een professionele manier te werken. Al vanaf het begin van de jaren tachtig ijverde Devos voor zo'n statuut, Bij het NICC werkte hij samen met een juriste om de eisen concreet te maken. ,,Toen het NICC werd opgericht, snapte ik meteen dat we de krachten moesten bundelen. We hebben bij voorbeeld altijd samengewerkt met juristen, maar ook met curatoren." Ook dat blijft een unieke situatie, vindt hij „dat kunstenaars iemand aantrekken en een loon betalen om tentoonstellingen te maken". Het NICC profileerde zich de afgelopen jaren ook als tentoonstellingsmachine, en breidde zijn tentoonstellingsbeleid het afgelopen najaar nog uit. Onder de noemer FreeSpace pakt het uit met een veelvoud aan kleine tentoonstellingen in Antwerpen, Brussel en Hasselt. Danny Devos licht de doelstellingen van FreeSpace toe: "Waar het NICC mee bezig is, is een onderzoek naar tentoonstellingsmodellen, en daarin zijn er nog heel wat mogelijkheden als je vertrekt vanuit de kunstenaars zelf." (lk) | ||
|