Schitterend project van Danny Devos

William Turner (1775-1851) wist heel goed hoe hij zijn tijdsgeest in de verf moest zetten. Niet voor niets wordt hij de reus genoemd van de Britse romantische schilderkunst waarin hij op een geniale manier zijn picturale kunde bij machte was te converteren in een staat die artistiek bekend staat als “subliem”. Kunstenaars en hun kronkelige loopbanen worden soms snel vergeten; dat is ook zo met tentoonstellingen van belang en dito publicaties. Bij deze relativerende gedachte begint de odyssee van Danny Devos die in een tweedehandswinkel in Brussel de catalogus van Turner in Tate Londen (1974-75) voor een prikje op de kop tikte. De catalogus bevat alle titels en materiële informatie van maar liefst alle 650 werken op de tentoonstelling, zonder dat die (uiteraard) allemaal worden afgebeeld. Die onzichtbare werken in de catalogus draaide Danny Devos vervolgens in AI programma’s met als doel reeksen nieuw werk te produceren gebaseerd op wat AI voor ‘ogen’ had met de titels. Arbeidsintensief startte Danny Devos de productie van prachtige reeksen maquettes (modellen), UV-prints, in China bestelde kleine schilderijen op papier, 3D-prints, polaroids, een view-masterschijf en een heuse eigenhandig geverfde trompe l’oeil muurschildering. Alle visuele extracten van de AI-verbeelding krijgen een betekenis-volle plaats in Aaimachine die ooit een kledingzaak was in de volkse buurt nabij Spoorstation Berchem. Aan de inkom van de ruimte staat op een sokkel de eerste mooi gestroomlijnde Mac-computer (als een monument) waarop tal van beelden ‘draaien’ die mogelijke beelden weergeven van de manier waarop William Turner vandaag de wereld artistiek zou hebben gefixeerd. Technologie neemt vandaag de plaats in – mits de exacte input van de mens – van ver-beelding én dat wordt pijnlijk schoon in beeld gebracht op deze tentoonstelling.  De schoonheid ervan staat in schril contrast met de (mijn) ontnuchtering van het machinaal potentieel bij het omzetten van tekst in knappe beelden. Danny Devos opent hier de wijdse accordeon van de technologische hulpmiddelen zoals UV-printing, 3D-diepte frasing, nep-polaroid reproductie én koppelt die aan het ambacht van ‘unieke’ maquettebouw en wall-painting. Het globaliserende effect van beeld-distributie via de bestelling van werken op papier aan “lopende band schilders” in China, maakt dat dit bijzonder project extra een heuse boog aan grondige reflecties veroorzaakt. Niet in het minst over het onder druk verkerende individuele auteurschap, maar ook over de (mercantiele) uniciteit van het kunstwerk én de overschatting van het technische kunnen (bravoure) van een kunstenaar. Dit project zet de blik op de kunstgeschiedenis op scherp; kunstgeschiedenis die gelieerd is aan de breuken in de evolutie van technieken bij de (re-)productie van beelden. De tentoonstelling van Danny Devos zet ook (impliciet) flinke vragen en uitroeptekens bij een actueel kunstonderwijs dat hapert in verf; hobbelt over steen, klei en glas en in verstrekte informatie (te) weinig aandacht opbrengt voor de nieuwe technologieën in de actuele beeld-vorming en dito productie.

Deze kleine tentoonstelling wordt begeleid met een (gratis) poster waarop merkwaardige teksten zijn te lezen over Turner en de polaroid en aangaande de mogelijkheden van de machine bij het visualiseren van niet in de catalogus gereproduceerde kunstwerken van de Britse Grootmeester. Dr. Li Weiyng en Andrew de Grey zijn kunstkenners (met een vloeiende schrijfstijl) die ook behoren tot de diepte van het AI-imperium ! Sommige snuggere studenten die een paper of een scriptie dienen te schrijven aan bijvoorbeeld een academie, kunnen zich hier waarschijnlijk een stukje in herkennen… 

Ik nam afscheid van kunstenaar Danny Devos met een heerlijk scrollen in een lekker rode view-master die hier nu niet de dollende dolfijn Flipper laat zien – zoals in het geval van mijn kindertijd – maar wel een carousel beelden van een (heerlijk) opgefriste Turner…

Luk Lambrecht

TURNER –  DDV aka Danny Devos nog tot 12 oktober in Aaimachine, Berchem

====================================================================

A magnificent project by Danny Devos

William Turner (1775-1851) knew very well how to capture the spirit of his time. It is not without reason that he is called the giant of British Romantic painting, in which he was able to convert his pictorial skills in a brilliant way into a state known artistically as “sublime”. Artists and their winding careers are sometimes quickly forgotten, as are important exhibitions and publications. This thought puts things into perspective and marks the beginning of Danny Devos' odyssey, who picked up the catalogue of Turner at Tate London (1974-75) for a song in a second-hand shop in Brussels. The catalogue contains all the titles and material information of no fewer than 650 works in the exhibition, without (of course) depicting them all. Danny Devos then ran these invisible works in the catalogue through AI programmes with the aim of producing series of new work based on what AI “saw” in the titles. Danny Devos laboriously began producing a series of beautiful maquettes (models), UV prints, small paintings on paper ordered from China, 3D prints, Polaroids, a view master disc and a genuine hand-painted trompe l'oeil mural. All visual extracts from the AI imagination are given a meaningful place in Aaimachine, which was once a clothing store in the working-class neighbourhood near Berchem railway station. At the entrance to the space, the first beautifully streamlined Mac computer stands on a pedestal (like a monument), displaying numerous images that represent how William Turner might have artistically captured the world today. Technology now takes the place – provided with the exact input from humans – of imagination, and this is painfully clear in this exhibition. Its beauty stands in stark contrast to (my) disillusionment with the machine's potential to convert text into beautiful images. Danny Devos opens up the wide range of technological tools such as UV printing, 3D depth phrasing and fake Polaroid reproduction, and links them to the craft of “unique” model building and wall painting. The globalising effect of image distribution through the commissioning of works on paper from “assembly line painters” in China makes this special project all the more thought-provoking. Not least about the pressure on individual authorship, but also about the (commercial) uniqueness of the artwork and the overestimation of an artist's technical skills (bravura). This project puts the spotlight on art history; art history that is linked to the breaks in the evolution of techniques in the (re)production of images. Danny Devos' exhibition also (implicitly) raises important questions and exclamation marks about current art education, which falters in paint; stumbles over stone, clay and glass and, in the information provided, pays (too) little attention to the new technologies in current image formation and production.

This small exhibition is accompanied by a (free) poster featuring remarkable texts about Turner and the Polaroid, and about the machine's capabilities in visualising works by the British master that are not reproduced in the catalogue. Dr Li Weiyng and Andrew de Grey are art connoisseurs (with a fluid writing style) who also belong to the depths of the AI empire! Some clever students who have to write a paper or thesis for an academy, for example, will probably recognise themselves in this... 

I said goodbye to artist Danny Devos with a delightful scroll through a lovely red View-Master, which now shows not the frolicking dolphin Flipper – as in my childhood – but a carousel of images of a (delightfully) refreshed Turner...

Luk Lambrecht

TURNER – DDV aka Danny Devos until 12 October in Aaimachine, Berchem