En dan kom je thuis en dan heb je één openingsfoto achter de hand. Zoro Feigl (blauwe bloes) in gesprek.

Opnieuw een tentoonstelling in Arti met fijne elementen en ditmaal vooral met krekke routing. Lekker stug terughoudend en des bezoekers pas vertragend. Je kunt er niet in/je kunt er niet uit.

arti.nl/tentoonstelling.php?id=363

Beeldimpressie/doorloop van de tentoonstelling:

Tentoonstellingsbepalend traag zwaait de bespijkerde toegangsdeur ieder kwartier tergend langzaam open. Het werk van Danny Devos maakt dat het element tijd wordt geintroduceerd. Eens temeer daar de tentoon doodloopt – je moet door dezelfde spleet weer naar buiten.

De Zwammenbank van Zeger Reyers staat rechts bij de ingang in de andere ruimte. De wachtende bezoeker kan alvast iets zien. Een bank als wachtkamer maar zitten zwiegeren en kozen ho maar. kijken does it.

Er komen nog gele zwammen. En zwarte. Verse zwammen althans.

Geen doorkomen aan.

Opentreuzelend tot een krappe 30 centimeter. Of in ieder geval: net mensbreed.

Met aan de b-kant groene zoden.

Daarachter een centrale zaal met oranje buizen van Zoro Feigl, polaroids van Paul Kooiker.

Zoro Feigl’s Gently: meandert en beweegt traag door de ruimte.

Tekeningen Raquel Maulwurf.

Dan Walwin rekken in het donker.

Francis Alys Tornadofilm vormt het eindpunt.

Dick El Demasiado over de tentoon:

“houdt u van zeik-kunst ?
dan moet U niet naar arti & amicitae gaan, vanavond.
De Haperende mens (0.2) is daar aan het openen als een brief van een cda-deurwaarde.
Ik weet nog dat ik van Danny Devos een video zag in 1980…. een lieve baby in een wipstoeltje, op een wit laken, met twee afgezaagde herdershond-hoofden ernaast.
Zou die baby bij de opening ook aanwezig zijn ?
trek een extra pamper aan en ga d’r naar toe !”

Wat ingewikkeld geformuleerd (niet/deurwaarder/pamper aan) maar ik denk gematigd positief bedoeld. Ik mag hem quoten als ik Goebbels kwoot. Welnu: “Cocky know-it-alls or big-mouthed boasters only look stupid.”