Elf jaar is het inmiddels geleden dat Danny Devos (1959) nog eens een solo-expositie had. Onbegrijpelijk voor een artiest die tot de pioniers van de body art behoort en wiens plastisch oeuvre al een kwarteeuw met hardnekkige precisie de grensgebieden van het bestaan archiveert en in venijnige installaties uitbeeldt. Een fractie van dat archief en een tiental al dan niet bewegende machines zijn te zien bij Annie Gentils Gallery onder de ironische titel A study for the happiest man alive.

Sinds 1985 compileert Devos kalendergegevens over dood en doodslag van artiesten, politici en criminelen die bij publiceert in boeken en op blogs. Al meer dan 10.000 gegevens zitten in de computer en de bestanden werkt hij dagelijks bij. In de galerie kan de bezoeker natrekken wat voor gruwelijks er gebeurde van 27 januari tot 4 maart, niet toevallig de openingsdagen van de expo. Op gigantische fotokopies prijken de wazige koppen van de hoofdrolspelers in combinatie met feiten en foto's.

Houten kooien bakenen een verplicht parcours af. Onderweg duiken de gevulde koelkast van kannibaal Joachim Kroll op en komt serial killer Ted Bundy aan zijn einde op een elektrische stoel in de vorm van een Volkswagen.

Na de mokerslag kan de bezoeker op de hogere verdieping gaan bezinnen in de kamergrote installatie Path of truth. Daarin illustreert Devos de 423 grondslagen van het boeddhisme met evenveel foto's die jij maakte tijdens zijn verblijven in het Oosten. De opnames werden zorgvuldig gelicht uit een eigen databank van 30.000 foto's.

Aan de museumwereld en de kunsthandel doet Devos geen cadeaus. Liever hakt hij zijn eigen weg door het ijs.