In kunstenaarskringen een levende legende, voor het grote publiek helaas een nobele onbekende. Grijp nu uw kans om daar verandering in te brengen: kunstenaar Danny Devos stelt tentoon in België en Polen.

Sinds 1979 bouwt kunstenaar Danny Devos aan zijn extreem eigenzinnige oeuvre. Een tentoonstelling samen met Luc Tuymans in 1997. Heftige performances waarvan enkel een paar onscherpe foto's en wat flarden tekst overblijven, én de leven­dige herinnering van zij die er bij waren. Optredens van zijn noiseband Club Moral die hij in 1981 oprichtte samen met zijn vrouw, kunstenares Anne-Mie Van Kerckhoven die in 2003 Mauro Pawlowski als nieuw bandlid mocht verwelkomen. Lugubere sculpturen» En nu een idyllische tuin. De Morgen geeft een intro­ductie: Danny Devos voor dummy's.

PICNIC AT HANSSENSPARK

Zijn nieuwste werk. Voor Picnic at Hanssenspark, Devos' tentoonstelling in Brugge, bouwt hij het Hanssenspark van zijn geboortestad Vilvoorde na op schaal 1/10. Het park werd aangelegd rond 1890. Voor zijn hedendaagse interpretatie sleepte Devos in een voormalige katoen­- en wolweverij 45 kubieke meter tuinaarde aan, waarin hij meer dan tweeduizend bloembollen, zaden, grassen, kruiden, netels, distels en ander onkruid plantte. De artificiële ruïne van het romantische negentiende-eeuwse stadspark bouwde hij na uit afgedankte kantoormeubelen.

Rondwandelend in het park kun je sculpturen en luidsprekers ontdekken, waardoor plantgerelateerde muziekjes klinken van onder meer Mauro Pawlowski ('Terrorist Flower'), The Jesus & Mary Chain  ('Sowing Seeds'), Mariene Dietrich ('Sag mir wo die Blumen sind') en Willy Sommers ('Zeven anjers zeven rozen'). Een tijdelijk kunstwerk dat levend en daardoor permanent in transformatie is. En op de finissage kun je naar hartenlust overblijvende plantjes, bloemen of bollen meene­men naar huis.

TRUE CRIME ART

Misdaad, moord en seriemoordenaars zijn een niet aflatende bron van inspiratie voor Devos. Jarenlang correspondeerde hij zelfs met seriemoordenaars zoals Freddy Horion en Michel Bellen in België of John Wayne Gacy in de Verenigde Staten.

In zijn  'True Crime Art' verwijst hij gere­geld naar echt gebeurde moorden en mis­daden.  Zo deed hij in 1994 de performance Wurger's Droom. Daarvoor ging hg op de plaats waar Bellen - 'de Wurger van linkeroever' - een moord pleegde omge­keerd hangen tussen vier bomen, met bijlen aan armen en benen en een plastic zak over het hoofd Dat beeld baseerde hij op een steeds terugkerende nachtmerrie van de Wurger, met wie hij jaren lang brieven schreef

De groepstentoonstelling Crime In Art in Krakau belicht de link tussen misdaad en kunst. Devos toont er zijn tien 'Danger Works' met titels als Serial Killer Flags, Norman Bates Loves the Arts, The Black Dahlia en Burn Bundy Burn. Een voorbeeld: de Ed Gein Gloves, een verwijzing naar seriemoordenaar Ed Gein, die zeer pragmatisch was en nuttige voorwerpen maakte uit lijken.

 Zijn sculpturen misstaan er niet tussen onder meer Andy Warhols Electric Chair, een foto uit Larry Clarks reeks Tulsa en een werk van Christian Boltanski.

PERFORMANCES

Het meest legendarisch zijn ongetwijfeld Devos' performances. Schuurpapier over huid, messen tegen kelen, plastic zakken over hoofden. Met zijn extreem fysieke acties schrijft hij zich in in de traditie van kunstenaars als Marina Abramovic, Chris Burden, die zich door een vriend in de arm liet schieten, of Vito Acconci, die in 1972 verborgen onder de houten vloer van zijn galerie de hele dag lang masturbeerde terwijl de bezoekers hem konden horen in luidsprekers.

Danny Devos over zijn performances: "Mensen die een performance van mij zien, dragen dat lang mee en vertellen het verder. Dat is een goede manier van verder leven, zoals middeleeuwse sagen en legenden die doorverteld worden en daardoor soms ook vervormd worden." Mythes worden het. De kunstenaar hoorde mensen zelfs al acties beschrijven die hij nooit uitgevoerd heeft.

Een aantal voorbeelden van performances die hij wél deed hij drukte eerst een punaise met zijn schouder in de muur om daarna met de muur een punaise in zijn schouder te drukken, sloot zichzelf op in een krappe houten kist, liet zich à la Bas Jan Ader van de trap naar beneden vallen, liep geblinddoekt rond een draaiende boormachine of liet zich zonder verzet in elkaar timmeren door een zwaargewicht bokser.

Maar dat niet al zijn werk even donker en luguber is, blijkt uit een actie uit 1980 waarvoor hij vrienden en kennissen uitnodigde om hem te komen zoeken in het Internationaal Cultureel Centrum, waar hij zich verstopte en slaaptabletten nam. Daarover schrijft hij zelf "Op 2 augustus 1980 werd ik gevonden door Anne-Mie Van Kerckhoven. Op 2 april 1983 zijn we getrouwd"

Picnic at Hanssenspark, tot 29 juni, De Bond, Brugge, ccbrugge.be.

Crime in Art, tot 28 september, Mocak, Krakau, mocak.pl.