Ik lag vastgebonden op een tafel die ik op eigen kracht 360° kon laten ronddraaien. In de kamer ernaast waar het publiek zich bevond werden dia’s van industriële landschappen getoond. De deur tussen de twee kamers werd voortdurend geopend en weer dichtgegooid zodat telkens slechts enkele mensen een glimp van de performance konden opvangen. Als de deur dicht was kon je luide monotone muziek horen als ze open was hoorde je niets.

I was tied to a table which I could turn over 360° by my own power. In the room next door where the public was slides of industrial landscapes were shown. The door between the two rooms was continuously opened and slammed back so only a few people could have a glance at the performance inside each time. When the door was closed you could hear loud monotone music when it was open you didn’t hear anything.