In een verlaten bordeel lag ik op de grond in een achterkamer. De deur stond wat open en mensen konden de performance enkel zien als ze hun hoofd naar binnen staken. Ik had een machine gemaakt met een afgietsel van mijn hand die mijn rug streelde tot bloedens toe. Een cassettespeler speelde voortdurend Roy Orbison’s ‘Only the Lonely’.

In an abandoned brothel I lay on the floor in one of the back rooms. The door was slightly ajar and people could only see the performance by sticking their head inside. I made a machine with a cast of my hand that caressed my back until it bled. A cassette player played Roy Orbison’s ‘Only the Lonely’ all the time.