Danny Devos bekleedt een unieke positie binnen de Belgische kunstwereld. Tijdens zijn hele carrière verkocht hij nauwelijks werken, maar hij is dan ook vooral een performancekunstenaar en zijn kunst is dus meestal niet te koop. Tegenwoordig is Danny onder meer bezig met 3D-kunst en kunst gemaakt met behulp van Artificiële Intelligentie, want sinds hij in 2013 op de fiets werd aangereden door een autobestuurder die nadien vluchtmisdrijf pleegde, zitten de erg "fysieke" performances waar hij bekend voor stond er niet echt meer in... Dat is ironisch want in een interview met Ory Dessau verklaarde hij dat hij "kunstwerken wilde maken die dezelfde impact hebben als een auto-ongeluk: iets dat je niet vergeet, dat je lichaam binnenkomt en in je hoofd blijft zitten, maar waar je niets mee doet." 
Ik nam vandaag de trein naar Gent om daar in KIOSK, horend bij de Campus Bijloke van de HoGent, te gaan kijken naar 'Fantastic Voyage through the Body of an Artist', een tentoonstelling van Danny Devos (DDV) die naast nieuwe werken ook 3D-maquetten toont van vroegere werken. 
In de promotietekst die geschreven werd naar aanleiding van de expo staat te lezen dat zijn oeuvre wordt "gekenmerkt door zijn doorzettingsvermogen en veelzijdigheid". De afgelopen 45 jaar deed hij niet minder dan 174 performances - mooi opgelijst in het dikke boek PERFORMAN -, had hij 29 solotentoonstellingen en nam hij deel aan 123 groepstentoonstellingen over de hele wereld. Hij trad tientallen keren op met Club Moral en met andere artiesten, organiseerde optredens en festivals en correspondeerde ook met seriemoordenaars als Freddy Horion, maar de inhoud van die briefwisseling zal altijd geheim blijven. Geweld en misdaad is een weerkerend thema in zijn werk, terwijl Danny als persoon de zachtheid en vriendelijkheid zelve is.
Ik leerde hem kennen begin de jaren 80 in de tijd dat Club Moral net geland was op de Kattenberg in Borgerhout. Danny bleek een exemplaar te bezitten van de debuutcassette van Angst, mijn industriële eenmansmuziekproject. Eigenlijk bleek ik hem al eerder gezien te hebben als de ingepakte half-mummie die steeds rechtkrabbelde maar telkens weer werd omvergeduwd door Kamagurka op een podium in Koningshooikt tijdens een optreden met zijn Vlaamse Primitieven. 
Er stond iets als een artistieke connectie. Ik mocht materiaal leveren voor het culttijdschrift Force Mental, teksten schrijven voor het gezamenlijk muzikale project The Parts, er werden cassettes uitgewisseld, aangekocht verkocht en met de groep Kwajongens In Bloei traden we ook op in Club Moral in Borgerhout, want dat was zoveel meer dan de muziekgroep bestaande uit DDV en AMVK.
Toevallig stond er net vandaag een lang en erg interessant en leuk interview met Danny Devos en zijn echtgenote Anne-Mie Van Kerkhoven in de krant De Morgen ('Anne-Mie Van Kerckhoven en Danny Devos, het kunstenaarsduo dat al 45 jaar de conventies tart: Het was altijd wij twee tegen de rest van de wereld'), dit naar aanleiding van hun beider expo's, die van AMVK in New York en die van Danny in Gent. Een goede wind bracht het artikel tot bij mij.